KEFLAVÍK 1963 IX

Nú var farið að skyggja á kvöldin og þá var skipstjórinn farinn að slökkva ljósin á toginu, eitthvert varðskip var þarna líka,  þeir voru ekki heldur með mikil ljós.  Einu sinni ræsti Leifi okkur um nótt, við tókum trollið og renndum öllum aflanum í sjóinn, úti á sjónum sáum við hliðarljós á skipi sem stefndi að okkur Leifi sagði mér að drepa á vélinni og skrúfa sundur lensidæluna. Ef það kæmu menn um borð átti ég að segja að dælan hafi bilað.  Skipið sneri frá.  Leifi sagðist hafa orðið var við ljósagang í fjörunni og í kíki sá hann móta fyrir Volkswagen rúgbrauði og menn í því voru að morsa út í skip. Nokkru seinna var svo mikil ókyrrt við Reykjanesið að Leifi fór inn í bugt og kastaði þar hjá nokkrum snurvoðarbátum. Okkar bátur var of stór til að vera þarna. Skyndilega sjáum við varðskipið Þór þarna rétt hjá, þar var bara kominn sjálfur aðmírállinn Eiríkur Kristófersson að sækja okkur. Leifi sló af og sneri rassgatinu í varðskipið, svo það sæist ekki að okkar bátur var einu númeri stærri en hinir. Við tókum trollið og laumuðum okkur heim á hægri ferð. Þegar við vorum að verða komnir heim sá ég í radarnum ljóslaust skip sem lá fyrir ankerum utan við Keflavík. Mig grunaði hver þetta væri og setti stefnuna á skipið, þegar svona tvöhundruð metrar voru í það kviknuðu ljósin, svo byrjuðu þeir að flauta, þá beygði ég frá. Við urðum ekki varir við varðskipið eftir þetta. Nú var farið að hausta í einni brælunni skrapp ég með pabba til Hornafjarðar, eitthvað hafði klikkað hönnunin hjá könunum í rafstöðinni því loftpressan hélt ekki uppi trukki þó hún gengi allan sólarhringin, við settum við tíu sinnum stærri pressur, þetta var á reiknistokkatímanum. Símabúnaðurinn var allur inni í sérstaklega skermuðum rýmum og hurðirnar voru með þéttiköntum úr messingfjöðrum, þetta var gert til þess að Rússarnir gætu ekki hlerað. Þegar við komum var allt opið, við spurðum hvort þetta mætti vera svona þá sögðu kanarnir að það væri svo heitt inni. Þegar þetta var atugað komí ljós að  loftræsiblásarinn snerist afturábak.