Grænland 1960 I

x 

Nú var kominn ný ríkisstjórn, viðreisnarstjórnin felldi hún gengið með þeim afleiðingum að allar innfluttar vörur hækkuðu í verði og margir töluðu um að aldrei yrði hægt að byggja meir. Við feðgar vorum nú ekki grónir á markaðnum og höfðum fljótlega ekki mikið að gera. Ástandið fór svolítið í mig og ég sagði karlinum að ég yrði bara að koma mér til sjós. Kannski var ég að ýta á pabba til þess að hann fyndi eitthvað verkefni.

 Það var svo nokkrum dögum seinna að við erum að éta ýsuna heima á Hörpugötu og kveikt var á útvarpinu, Jón Múli að lesa tilkynningar, þar á meðal að það vantaði háseta á nokkra togara. Þá segir pabbi: "Nú er tækifærið, nú getur þú komist á skip". Þegar hann sagði þetta var verið að lesa tilkynningu frá Jóni Forseta. Ég tók karlinn á orðinu, fór í bæinn á skrifstofu útgerðarfélagsins Alliance, í Tryggvagötu, þar var fyrir góðlegur fullorðinn maður, leist honum prýðilega á að ég yrði háseti á Forsetanum en sagði að skipsjórinn réði þessu, sá hét Árni og ætti heima í Skeiðarvogi.

Ég fór þangað í strætó, en ekki leist Árna á mig sem háseta. Í strætó niður í bæ fór ég að hugsa um hvort það hefðu ekki verið fleiri skip sem auglýstu laus pláss , mundi að það var eitthvað sem byrjaði á Þor, sennilega Bæjarútgerðin, fór þangað á kontórinn og hitti öldung nokkurn sem tókst allur á loft þegar ég bar upp erindið, svaraði hann því að skipstjórinn væri nú þarna. Heyrði ég þá kallað úr næsta herbergi: "Er kominn maður", og snaraðist út þaðan maður nokkur snaggaralegur sem spurði hvort ég væri vanur. Nei ég hafði ekki verið á togara. Þá spurði maðurinn: "Aldrei verið á neinum bát". "Nei". "Ertu alveg viss um það", spurði maðurinn. "Ja, ég hefi verið á grásleppubát", svaraði ég. "Mig vantar einmitt svoleiðis mann, þú verður með okkur, við förum á morgun