Reykjavík 1957 X

x 

Á leiðinni í land sagði læknirinn að von væri á flugvél til Reykjavíkur og nú ætti Kratch að tala við umboðsmann flugfélagsins og athuga hvort hann fengi ekki far upp á að borga fyrir sunnan. Umboðsmaðurinn sagði sjálfsagt að hann fengi far og svo var hann kominn heim á Laugaveg 157 um kvöldið eftir sjö ára útiveru. Sighvatur var orðinn moldríkur og skilaði Kratch aftur verkfærunum en borgaði enga leigu.

Mamma var eitthvað lasin og fór til læknis. Læknirinn komst að því að hún væri með berkla og þyrfti að fara á Vífilstaði. Erla systir mín fór í fóstur til Ragnheiðar Pálsdóttur vinkonu mömmu og hennar systkina sem áttu heima í Nóatúni. Katrín fór í fóstur til Harðar bróður pabba og Siggu konu hans.

Ég átti bara að fara í vinnu með pabba suður á Keflavíkurflugvöll.

Íslenskir Aðalverktakar voru endanlega teknir við öllum nýframkvæmdum fyrir Bandaríkjamenn og var pabbi umsjónamaður allra nýframkvæmda í pípulögnum þarna á flugvellinum. Félagana í Skipholti kvaddi ég svo og hélt suður á flugvöll.   Aðalverktakar ráku pípulagnaverkstæði sem Bergur Jónsson pípulagningameistari stjórnaði. Hjá Bergi á verkstæðinu unnu Guðmundur Gíslason og Ólafur Hvanndal fyrrverandi sjómenn um fimmtugt,

einnig Eyjólfur J Sigurðsson ungur pípulagningamaður sem m.a. hafði farið í starfsþjálfun til Bandaríkjanna. Forstjóri Íslenskra Aðalverktaka var Helgi Bergs, Helgi lærði verkfræði í Kaupmannahöfn og fraus þar inni í stríðinu, þá var Bergur pípulagnaverktaki þar og skaut skjólshúsi yfir Helga sem var þá kornungur. Svo þegar Helga vantaði formann á ,,Plumbing Shop" en það var verkstæðið kallað, mundi hann eftir Bergi vini sínum og velgjörðarmanni.

Bergur var merkilegur karl, hafði verið bílstjóri í upphafi bílaaldar, þá var ekki búið að finna upp rúðuþurkurnar og þurfti bílstjórinn því að vera með hausinn úti í vondu veðri. Vegna þessa var Bergur allur blár í framan og kallaður

Bergur Blái. Það mátti aldrei minnast á þetta við hann.

Athugasemdir

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 10.8.2007 kl. 12:30]

Góðan dag Gestur.
Þarna fór vel fyrir Kratch á endanum.
Vona að mamma þín hafi náð sér af Berklunum, það er alltaf leiðinlegt að slíta í sundur fjölskylduna.
Var ekki svolítið spennandi að fara suður á völl, eða hvað.
                                       Kveðjur.

[Gestur Gunnarsson , 10.8.2007 kl. 16:37]

Sæl Guðrún.

 Sagan af Kratch er svo merkileg að ég varð að skrá hana. Mamma náði heilsu á tæpu ári og við fórum aftur að lifa svona venjulegu lífi. Að vinna þarna á flugvellinum var auðvitað mjög spennandi. Yngri en 16 ára máttu ekki vinna þarna en pabbi talaði við einhverja karla og þeir sögðu að þetta væri allt í lagi. Kratch laug þessu bara með morfínið, hann komst í svo mikið uppnám við það að vera að komast heim aftur að hann gleymdi að leika veika manninn. Þessi saga er ca hálfnuð, verst að ég fatta stundum ekki fyrr en of seint sumt sem gerðist.

Kv.

Gestur

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 11.8.2007 kl. 10:32]

Sæll Gestur.
Ef þú mannst eftir einhverju seinna þá kemur þú bara með
smá innskot þar að lútandi. það er ekki von að maður muni allt í einni bunu.
það er svo skemmtilegt er maður les sögurnar þínar,
þá ryfjast ýmislegt upp fyrir manni sem var grafið í geimsluhólfi heilans.
                                          Takk fyrir mig.
                                               

[Gestur Gunnarsson , 11.8.2007 kl. 10:55]

Sæl Guðrún .

Þetta er allt að koma.

 Þakka þer fyrir hvatninguna.

Kv.

Gestur