STÖÐ 2 VI

Við þennan gang voru bara forsetaskrifstofur.  Eftir svolitla stund í eldhúsinu varð Gísli ógurlega glaður þegar hann fattaði að hann var hvorki dauður né endanlega búinn að missa vitið. Þetta rúllaði áfram. Leikmyndir fyrir átta þætti á tveim mánuðum. Samkvæmt vinnubókinni voru þetta 243 tímar í ágúst og 328 í sepember. Stundum kom það fyrir að fólk var að kvarta undan þrengslum. Þá kallaði Valgerður "strákar komið þið með spegil. Speglagerðin á Hellu hafði keypt auglýsingar og borgað með speglum. Við Sigurður Sívertsen límdum svo bara upp stóra spegla sem náðu frá gólfi, upp í loft og allir urðu glaðir. Seinast verkefnið í törninni var 19.19, leikmyndin gerð úr plasti, eir og rústfríu stáli. Stálið var svo seigt að nýjar Amerískar blikklippur sem keyptar voru klukkan tvö duttu í sundur klukkan sex. Gússí og Ívan hönnuðu leikmyndina sem var lýst upp með lituðum ljósum og kom vel út. Þátturinn sjálfur var erfiðari viðureignar, byrjaði venjulega með viðtali í beinni útsendingu, svo fréttir og  fleiri viðtöl  ásamt tónlist og allt í beinni.

Fólkið hafði séð þetta í erlendu sjónvarpi en vissi ekki hvað þurfti í raun mikið af þrautþjálfuðu starfsfólki til að halda svona gangandi. Allt þetta var of mikið fyrir Eyþór einan, svo hann bað mig að vera sviðsstjóra þriðja hvern dag.

Gekk það ágætlega fyrstu tvo dagana sem ég var einn en þriðja daginn var eitthvað ólag á fjarskipunum. Við vorum með heyrnartól á hausnum, svona eins og loftskeytamenn notuðu, eitt af mínum hlutverkum var að telja niður í fréttirnar, vegna sambandsleysis heyrðist ekki þegar útsendingarstjóinn byrjaði, svo niðurtalningin byrjaði á átta. Fréttastjóranum fannst þetta svo fyndið að hann fór að hlægja og hló í gegnum tvær fréttir. Þetta mun vera heimsmet því öllum öðrum hafa nægt einar. Morgunin eftir sagði ég upp þessu aukastarfi og var eini sviðsstjórinn sem gerði það. Allir hinir voru reknir. Hláturinn lengir lífið og nú er fréttastjórinn fyrrverandi orðinn útvarpsstjóri.  Heilsubælið var frumsýnt í október,  áætlað var að klippa upptökurnar í átta þætti en afgangurinn dugði í þann níunda. Sá var svo sýndur á gamlárskvöld og endaði með að Dr. Saxi skaut henni Guðríði sinni á loft með stórri skiparakettu. Fyrir jólin fengum við liðsauka, það voru Karlssynirnir Björn og Kristinn sem voru atvinnumenn í leikhúsi og Anna Rögnvaldsdóttir sem ekki heyrðist hátt í en dugnaðurinn og fagmennskan eins og best var á kosið. Allt pottþétt svo langt sem það gat náð. Aðal jólaefnið var barnaefni með Grýlu, Leppalúða og allri þeirri stórfjölskyldu.

Eyþór lék Leppalúða sem varð svo framlag Íslands til heimsfréttana um jólin.

Eftir áramótin fórum við að vinna við BINGO fyrir SÁÁ. Bingóið var keypt tilbúið af einhverju Dönsku fyrirtæki og virkaði þannig að stjórnandinn sat inni í upptökusalnum og las tölurnar upp af skjá. Vitað var fyrirfram hvenær BINGO yrði en gallinn var bara sá að það gleymdist að segja stjórnandanum frá því. Fólk átti að hringja í stjórnandann þegar það væri komið með Bingo, eitthvað ólag var á símanum þannig að það hringdi ekkert hjá Bingostjóranum. Hann hélt bara áfram að lesa tölur. Það hringdu svo margir að símkerfið varð óvirkt frá Vík í Mýrdal, vestur um og til Akueyrar. Þegar ekkert var símsambandið kom bara fólkið og allar götur milli Elliðaáa og Rauðavatns tepptust.

Athugasemdir

[Guðrún Emilía Guðnadóttir, 3.7.2007 kl. 11:08]

Gestur takk fyrir góðan hlátur í morgunsárið æ nei!!!! hún  er víst orðin 11. ansi lýður tíminn hratt,
annars er ég búin að fara í  sjúkraþjálfun, drekka morgunkaffi, lesa blöðin og blogga svolítið.
Strákurinn sem ég hef afnot af, eða hann er sko 70.ára plús,
er búinn að bóna bílinn held að hann sé að verða búinn með lakkið .
Má ekki gleyma afar áhugaverðu símtali sem ég átti við eiganda Urta smiðjunnar á Svalbarðsströnd
hún framleiðir allskonar krem og áburði úr Íslenskum jurtum.
                                          Góðar stundir þar til næst.